Σχέδιο Διαχείρισης Υδάτων Θεσσαλίας και «Υπουργική Αυθεντία»

Των Ιωάννη Καλλέ και Φώτη Κων. Γιαννούλα, Προέδρου και μέλους του Δ.Σ. αντίστοιχα της Εταιρείας Θεσσαλικών Μελετών (Ε.ΘΕ.Μ.)

Η μεταφορά υδάτων από την λεκάνη απορροής του Αχελώου στην θεσσαλική πεδιάδα, γνωστή και ως «εκτροπή του Αχελώου», είναι από τα παλιότερα και πιο «στοιχειωμένα» ζητήματα της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας, που μπορεί να συγκριθεί μόνο με το «Γεφύρι της Άρτας». Τα ημιτελή έργα που θα επιτρέπουν την μεταφορά των υδάτων (τεχνητή λίμνη Συκιάς και σήραγγα μεταφοράς) έχουν δε πολλάκις χαρακτηρισθεί ως «φαραωνικά», βόμβα στα θεμέλια της περιβαλλοντικής ισορροπίας κ.α. και πράγματι μέχρι πριν από λίγα χρόνια οι Θεσσαλοί – που κατά συντριπτική πλειοψηφία τασσόμαστε υπέρ της μεταφοράς– είχαμε σημαντικό πρόβλημα να θεμελιώσουμε σφαιρικά την αναγκαιότητα της μεταφοράς και τον τρόπο που αυτή αλληλεπιδρά με τα λοιπά οικοσυστήματα και ιδίως με την λεκάνη απορροής του Αχελώου. Μας έλειπε, με άλλα λόγια, ένα ολοκληρωμένο και συντεταγμένο κατά τους ορισμούς της εθνικής και κοινοτικής νομοθεσία εργαλείο, που λέγεται «Σχέδιο διαχείρισης λεκανών απορροής ποταμών υδατικού διαμερίσματος Θεσσαλίας». Η έλλειψη δε αυτή αποτέλεσε βασικό λόγο, που η υπ’ αριθ. 26/2014 απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας ακύρωσε τις προηγούμενες διοικητικές πράξεις, με τις οποίες η Διοίκηση επιχειρούσε να ολοκληρώσει το έργο.

Το Σχέδιο διαχείρισης των υδάτων της θεσσαλικής λεκάνης ολοκληρώθηκε το Σεπτέμβριο του 2014 με την δημοσίευση τους και από τότε αποτελεί δεσμευτικό πλαίσιο για τη Διοίκηση και τους διοικούμενους,. Πρόκειται για ένα σημαντικό βήμα προς τον θεσμικό εκσυγχρονισμό της χώρας μας, διότι τέτοια σχέδια εκπονήθηκαν όχι μόνον για την Θεσσαλία, αλλά για τις λεκάνες απορροής ποταμών όλης της επικράτειας. Η σύνταξη των σχεδίων αυτών επιβάλλεται από την Οδηγία 2000/60/ΕΚ, το Ν. 3199/2003 και το Π.Δ. 51/2007, που ενσωμάτωσαν την οδηγία αυτή στην ελληνική έννομη τάξη. Το σχέδιο διαχείρισης υδάτων έχει προσβληθεί κυρίως ως προς την μεταφορά νερών από την Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδος και άλλες οργανώσεις και πάλι στο Συμβούλιο της Επικρατείας, η δε αίτηση ακύρωσης εκκρεμεί να συζητηθεί στις 2.11.2016. Ωστόσο, μέχρι την εκδίκαση και την τυχόν ακύρωσή του από το Δικαστήριο, το Σχέδιο αυτό είναι ισχυρό και δεσμεύει Διοίκηση και διοικούμενους ως προς κάθε ζήτημα στο οποίο εμπλέκεται η χρήση υδατικών πόρων. Κάθε επιμέρους έργο και δράση πρέπει να είναι σύμφωνη με το Σχέδιο αυτό.

Σε πολύ αδρές γραμμές αξίζει να επισημάνουμε ότι το Σχέδιο αυτό αναφορικά με τις υδατικές ανάγκες της θεσσαλικής λεκάνης έχει ως στόχο τη διασφάλιση για το μέλλον της επάρκειας και της ποιότητας των υδάτων. Για αυτό, προηγήθηκε σχετική μελέτη, από την οποία προέκυψαν τρία σενάρια για την επίτευξη του στόχου και στη συνέχεια μέσω της συστηματικής διαβούλευσης με την κοινωνία (επιστημονικούς φορείς, χρήστες κοκ) εγκρίθηκε το ενδιάμεσο σενάριο που προβλέπει μία περιορισμένη μεταφορά υδάτων της τάξης των 250 εκ. κυβ. από την Λεκάνη του Αχελώου στην Λεκάνη του Πηνειού. Παρά την επιλογή αυτή, σήμερα κάθε άλλο παρά βέβαιοι είμαστε περί του ότι η επιλογή αυτή τηρείται από την σημερινή ελληνική διοίκηση, ιδίως μετά την κυβερνητική αλλαγή του 2015 και ιδίως μετά την τοποθέτηση του σημερινού Υπουργού Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής, κ. Π. Σκουρλέτη σχετικά με την μεταφορά των υδάτων στη λεκάνη Πηνειού. Σε πρόσφατη συνάντηση που έλαβε χώρα με την συμμετοχή και της ΕΘΕΜ, την οποία εκπροσωπούμε οι γράφοντες, ο Υπουργός δήλωσε ότι για εκείνον το έργο μεταφοράς νερών έχει «πεθάνει». Ερωτώμενος για την θέση του σε σχέση με το Σχέδιο διαχείρισης και την δέσμευση που πηγάζει από αυτό για την κυβέρνηση, δήλωσε ότι θα αναθεωρήσει το Σχέδιο διαχείρισης.

Ωστόσο, ο βολονταρισμός μπορεί να χρησιμεύει σε άλλα πεδία της πολιτικής, δεν αρκεί όμως για την αναθεώρηση ενός Σχεδίου Διαχείρισης  Υδάτων. Ο νόμος προβλέπει μετά την πάροδο έξι (6) ετών συγκεκριμένες προϋποθέσεις και συγκεκριμένη διαδικασία αναθεώρησης του Σχεδίου. Προϋποθέτει εκτέλεση του Σχεδίου Διαχείρισης, λήψη και επεξεργασία αποτελεσμάτων, αξιολόγηση όλων των δεδομένων, επιστημονική τεκμηρίωση των προτεινόμενων λύσεων και φυσικά κοινωνική διαβούλευση. Σημειώνεται ότι οι κανόνες του νόμου αυτού ως έχοντες κοινοτικό έρεισμα, δεν μπορούν να μεταβληθούν από τον κοινό νομοθέτη και πολύ περισσότερο με απλή απόφαση της Διοίκησης.

Συνεπώς, το σχέδιο διαχείρισης δεν αλλάζει απλώς και μόνον επειδή «έτσι θέλουμε» ή, κατ’ άλλη διατύπωση, επειδή διαφωνούμε πολιτικά. Το κράτος (πρέπει να) έχει συνέχεια, ιδίως όταν υπάρχει θεσμοθετημένη διαδικασία μεταβολής μιας προηγούμενης απόφασης. Επομένως, η διακήρυξη του Υπουργού ότι θα αλλάξει το σχέδιο διαχείρισης εξαγγέλλοντας ταυτόχρονα την κατάργηση της μεταφοράς νερού στην λεκάνη του Πηνειού συνιστά αντιθεσμική συμπεριφορά διότι ακυρώνει στην πράξη τα πορίσματα της επιστήμης, γράφει στα «παλιά της τα παπούτσια» την δημοκρατική διαδικασία της διαβούλευσης, ήτοι την γνώμη της κοινωνίας και των ίδιων των χρηστών υπονομεύοντας εκ των προτέρων την αξιοπιστία κάθε μελλοντικού Σχεδίου διαχείρισης και όλα αυτά εν ονόματι της «υπουργικής αυθεντίας».

Είναι ίσως η πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια που, όσοι χειριζόμαστε και τις νομικές πτυχές της υπόθεσης του Αχελώου, αισθανόμαστε ότι τα νομικά εργαλεία που διαθέτουμε για την προώθηση του στόχου της μεταφοράς νερού στη θεσσαλική λεκάνη και την αποφυγή της ερημοποίησης της Θεσσαλίας είναι πολλά και στέρεα, ώστε να αισιοδοξούμε και για την έκβαση του εκκρεμούς δικαστικού αγώνα. Για αυτό, φαίνεται πλέον να επιστρατεύεται ως αντιστάθμισμα η «υπουργική αυθεντία».

Άρθρο μας στην εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ της Λάρισας της 19.3.2016

http://www.eleftheria.gr/%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%B2%CE%AC%CE%BB%CE%BB%CE%BF%CE%BD/item/107448-%CF%83%CF%87%CE%AD%CE%B4%CE%B9%CE%BF-%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%87%CE%B5%CE%AF%CF%81%CE%B9%CF%83%CE%B7%CF%82-%CF%85%CE%B4%CE%AC%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%B8%CE%B5%CF%83%CF%83%CE%B1%CE%BB%CE%AF%CE%B1%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%C2%AB%CF%85%CF%80%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%B3%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%B1%CF%85%CE%B8%CE%B5%CE%BD%CF%84%CE%AF%CE%B1%C2%BB.html

Η ΕΘΕΜ με την ΠΕΔ και το ΤΕΕ Θεσσαλίας σε Χρυσοβελώνη, Καραμανλή, Σκρέκα

Σειρά επαφών με Κυβερνητικούς και Πολιτικούς Παράγοντες της Ν.Δ. είχαν οι φορείς της Θεσσαλίας με στόχο να προωθήσουν το ζήτημα του Αχελώου. 

Συγκεκριμένα ο Πρόεδρος της ΠΕΔ και Δήμαρχος Μουζακίου κ. Κωτσός, ο πρώην Δήμαρχος Καρδίτσας κ. Παπαλός, ο εκπρόσωπος του ΤΕΕ Θεσσαλίας κ. Διαμάντος ο Πρόεδρος της ΕΘΕΜ Καλλές Ιωάννης και ο  Πρόεδρος της επιστημονικής επιτροπής της ΕΘΕΜ κ. Γιαννούλας Φώτης συναντήθηκαν αρχικά με τους τομεάρχες της Ν.Δ. Υποδομών κ. Καραμανλή και Ενέργειας κ. Σκρέκα.

Στη συνάντηση υπήρξε διεξοδική συζήτηση για τα ζητήματα της Μεσοχώρας, των Σχεδίων Διαχείρισης των Υδατικών Πόρων της Θεσσαλίας και το Φράγμα της Συκιάς, όπου και οι δύο πολιτικοί άνδρες της Αντιπολίτευσης εξέφρασαν την πλήρη τους ταύτιση με τους φορείς της Θεσσαλίας.

Στη συνέχεια οι εκπρόσωποι των Θεσσαλικών φορέων συναντήθηκαν με την Υφυπουργό Μεταφορών και Υποδομών κ. Χρυσοβελώνη και θέμα της συνάντησης ήταν η πορεία των δυο υδροηλεκτρικών έργων επί του Άνω Αχελώου στις θέσεις Μεσοχώρα (σήραγγα Πευκοφύτου) και Συκιά (φράγμα Συκιάς). 

Υστερα από ενημέρωση που είχε η Υφυπουργός από τους προαναφερθέντες αρμόδιους φορείς σχετικά με την εξέλιξη της πορείας των παραπάνω έργων, δεσμεύτηκε να έρθει σε επικοινωνία με τους αρμόδιους υπουργούς με σκοπό την συμβολή της στην επίλυση των προβλημάτων που ανακόπτουν την ολοκλήρωσή τους.

Μετά το τέλος των συναντήσεων ο  πρόεδρος της ΠΕΔ και Δήμαρχος Μουζακίου εξέφρασε την πλήρη του ικανοποίηση από τη στάση που κράτησαν τόσο η Υφυπουργός, όσο και οι τομεάρχες της Ν.Δ. για το ζήτημα του Αχελώου και της Μεσοχώρας. Οι φορείς της Θεσσαλίας θα συνεχίσουν τις επαφές τους προωθώντας το ζήτημα του Αχελώου.

http://www.kosmoslarissa.gr/Contents/Item/Display/53518#.VukVlnQAcw9.facebook

Πηγή: http://www.kosmoslarissa.gr/

Δικηγόροι: Γιατί αντιδρούμε για το ασφαλιστικό

Κοντεύουμε να κλείσουμε δύο (2) μήνες διαμαρτυρίας οι δικηγόροι της χώρας για το προσχέδιο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ για το ασφαλιστικό και ο τρόπος που η κυβέρνηση απαντά στις αιτιάσεις των εκπροσώπων των δικηγόρων και των ελεύθερων επαγγελματιών καθιστά βέβαιο ότι είτε δεν έχει στοιχειώδη αντίληψη της πραγματικότητας, είτε την έχει και σκοπίμως διαστρεβλώνει την πραγματικότητα σε όσους δεν έχουν άμεση γνώση των δεδομένων του προβλήματος. Στις γραμμές που θα ακολουθήσουν θα μιλήσουμε για τους δικηγόρους, καθώς ο γράφων ως δικηγόρος αυτόν τον επαγγελματικό κλάδο γνωρίζει καλά, τα γραφόμενα, όμως, ισχύουν σε γενικές γραμμές και για το σύνολο των ελεύθερων επαγγελματιών.  

Το προσχέδιο της κυβέρνησης επιβάλλει συνολικές ασφαλιστικές εισφορές ύψους 38,5% του εισοδήματος (για τους δικηγόρους πλην της Αθήνας είναι 34,5%). Στο ποσοστό αυτό προστίθεται το 29% του φόρου εισοδήματος, το 8% περίπου της εισφοράς αλληλεγγύης, το τέλος επιτηδεύματος, ενώ στα ανωτέρω ποσά δεν υπολογίζουμε ούτε τον ΕΝΦΙΑ, ούτε την αυξημένη προκαταβολή φόρου για το τρέχον και το επόμενο έτος, ούτε και την επιβάρυνση που προκαλεί η επιβολή Φ.Π.Α.. Είναι εντελώς αδιανόητο να αξιώνεις από έναν οιοδήποτε φορολογούμενο να αποδίδει το 75% του εισοδήματός του. Πολλώ δε μάλλον, όταν μιλούμε για ένα εισόδημα ούτε σταθερό, ούτε δεδομένο στις αρχές του κάθε μήνα και που για να παραχθεί απαιτούνται πολλές φορές πάνω από 12 ώρες δουλειάς την ημέρα. Δεν είναι δε δυνατόν οι ασφαλιστικές εισφορές να ξεπερνούν σε ποσό και ποσοστό τις φορολογικού χαρακτήρα επιβαρύνσεις. Υπό φυσιολογικές συνθήκες η συζήτηση θα έπρεπε να σταματά εδώ και να μην χρειάζεται περαιτέρω αιτιολόγηση του γιατί αυτό το σχέδιο δεν θα μπορούσε να γίνει δεκτό.

Δυστυχώς, όμως, οι συνθήκες δεν είναι φυσιολογικές. Και εξηγούμαι: Για αμιγώς εκλογικούς και ψηφοθηρικούς λόγους η κυβέρνηση ενδιαφέρεται ο όποιος λογαριασμός στο ασφαλιστικό να πληρωθεί από συγκεκριμένη και περιορισμένη αριθμητικά ομάδα του παραγωγικού δυναμικού της χώρας, το αγαπημένο της θύμα που με συνέπεια στοχοποιεί, τους ελεύθερους επαγγελματίες. Για να απομακρύνει την συζήτηση από την παραπάνω αυτονόητη παραδοχή (δεν μπορείς να παίρνεις το 75% του εισοδήματος από οποιοδήποτε οικονομικά ενεργό μέλος της κοινωνίας), αρχίζει να ρίχνει τη μπάλα στην κερκίδα. Ορίστε μερικά από τα βασικά της επιχειρήματα, για να αιτιολογήσει το σχέδιό της και η άμεση απάντηση σε αυτά.

-      -    «Οι δικηγόροι φοροδιαφεύγουν»: Η απάντηση είναι κάποιοι ναι, κάποιοι όχι. Γιατί αυτός που δεν φοροδιαφεύγει (είτε δεν μπορεί, λόγω της φύσης της πελατείας του, είτε δεν θέλει) να καταβάλλει σχεδόν το σύνολο του παραγόμενου πλούτου του στο Δημόσιο και αυτός που πράγματι φοροδιαφεύγει να «νομιμοποιείται» να εισφοροδιαφεύγει; Άλλωστε, και με το κυβερνητικό προσχέδιο βάση υπολογισμού των εισφορών είναι το δηλούμενο εισόδημα. Αν λοιπόν η κυβέρνηση δεν κάνει τίποτε να διασφαλίσει, ώστε το δηλούμενο εισόδημα να είναι το πραγματικό, κατά ποια λογική η διαμόρφωση του ύψους των εισφορών ως ποσοστού του (ψευδεπίγραφου) δηλούμενου εισοδήματος τιμωρεί τους φοροδιαφεύγοντες;
    
    Ας σκεφτούμε το εξής παράδειγμα: Έστω ότι ένας δικηγόρος στην πραγματικότητα έχει καθαρά κέρδη προ φόρων 100.000,00€ και δηλώνει 10.000,00€. Αυτός ο δικηγόρος σήμερα πληρώνει εισφορές περίπου 4.500,00€, ενώ με το προσχέδιο Κατρούγκαλου θα πληρώνει 3.850,00€. Το προσχέδιο Κατρούγκαλου δεν αλλάζει σε τίποτε την "ευχέρεια" αυτού του δικηγόρου να συνεχίζει να δηλώνει λιγότερα από αυτά που πραγματικά αποκερδαίνει και επομένως δεν έχει την παραμικρή σχέση με την φοροδιαφυγή αυτούν του δικηγόρου. 

    -   Το προσχέδιο διασφαλίζει αναλογικότητα εισφορών και εισοδήματος, κάτι που δεν ισχύει τώρα»: Εδώ υπάρχει μια δόση αλήθειας. Το σημερινό σύστημα που επιβάλλει εισφορές με βάση τα έτη δικηγορίας και αδιαφορεί για την ικανότητα αποπληρωμής έχει στοιχεία αδικίας. Οι συντελεστές, όμως, που επιβάλλει η κυβέρνηση είναι ληστρικοί και εκτός κάθε πραγματικότητας και οδηγούν κυριολεκτικά σε δήμευση εισοδήματος. Εξάλλου, η διαμόρφωση του ύψους των εισφορών ως ποσοστού του δηλούμενου εισοδήματος λειτουργεί ως αντικίνητρο για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής: Όσο περισσότερα δηλώνεις, μεγαλώνει όχι μόνο ο φόρος, αλλά και οι εισφορές. Συνεπώς, ένα σύστημα με ασφαλιστικές κλάσεις στις οποίες κανείς θα εντάσσεται με βάση το δηλούμενο κατ’ έτος εισόδημα, θα μπορούσε να αποτελέσει, κατά την γνώμη του γράφοντος, βάση συζήτησης, εφ’ όσον εξασφαλίζεται η αναγκαία ανταποδοτικότητα μεταξύ εισφοράς και τελικά καταβαλλόμενης σύνταξης.

   - Οι ‘μικροί’ πληρώνουν λιγότερα, οι ‘μεγάλοι’ είναι αυτοί που θα έχουν το πρόβλημα»: Σε γενικές γραμμές, το προσχέδιο της κυβέρνησης επιφέρει επιβαρύνσεις σχεδόν σε όλους τους ασφαλισμένους δικηγόρους. Οι επιβαρύνσεις είναι μικρότερες σε όσους έχουν χαμηλότερα εισοδήματα και αδιανόητα υψηλότερες σε όσους έχουν εισοδήματα από 20.000,00€-70.000,00€. Από εισόδημα από 70.000,00€ και πάνω οι εισφορές «παγώνουν» στο επίπεδο που αφορούν όσους δηλώνουν 70.000,00€. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι ένας δικηγόρος που αποκερδαίνει 50.000,00€ το έτος την ώρα που καταβάλλει σήμερα περίπου 5.000,00€ το έτος ως συνολικές ασφαλιστικές εισφορές, με το νέο καθεστώς θα πρέπει να καταβάλλει κατ’ έτος 19.250,00€.

Συμπέρασμα: όλοι επιβαρύνονται, αλλά αυτοί που πραγματικά «τινάζονται στον αέρα» είναι οι δικηγόροι που παράγουν από 20.000,00€-70.000,00€. Πρόκειται για δικηγορικά γραφεία που συνήθως απασχολούν 1-2 δικηγόρους και ίσως κάποιον γραμματέα, άρα δίνουν δουλειά σε 2-3 άτομα. Για αυτούς, οι εισφορές αυξάνονται κατά 400% κατά μέσο όρο. Αν λάβει κανείς, μάλιστα, υπ’ όψιν κατά τις προτάσεις των… φωστήρων της κυβέρνησης, ότι οι εργοδότες αυτοί πέραν των δικών τους εισφορών πρέπει να πληρώσουν και το μεγαλύτερο μέρος των εισφορών των δικηγόρων που απασχολούν «με μπλοκάκι», είναι απολύτως αδύνατο για ένα τέτοιο δικηγορικό γραφείο να παραμείνει ανοικτό τηρώντας την νομιμότητα, που σκοπεύουν να επιβάλουν. Πολλοί δε από τους «μικρούς» που επιβαρύνονται λιγότερο, τελικά θα πληρώσουν πολύ βαρύτερο τίμημα, γιατί ο «μεγάλος» θα αναγκαστεί να διακόψει την συνεργασία μαζί τους.

- «Τουλάχιστον έτσι θα λυθεί το ασφαλιστικό». Το κυβερνητικό προσχέδιο δεν αποτελεί ούτε σχέδιο, ούτε οδηγεί σε λύση. Το προσχέδιο της κυβέρνησης αποτελεί ένα τσαπατσούλικο φτιασίδωμα που θα οδηγήσει σε 1-2 χρόνια να ξαναπροσπαθούμε να λύσουμε το ασφαλιστικό. Θα παραθέσουμε δύο μόνο ενδεικτικά στοιχεία: (α) Η κυβέρνηση έβγαλε ένα αρχικό σχέδιο, στη συνέχεια δε έκανε διάφορες «παραχωρήσεις» (για τους «νέους», για τα «μπλοκάκια», για τους αγρότες κλπ.) χωρίς να ακουστεί ούτε μια λέξη πώς θα αναπληρώσει τις εκπτώσεις που έκανε από άλλους πόρους. Είτε όλα είναι «στο πόδι», είτε κοροϊδεύει τους πάντες μέρα μεσημέρι. (β) Αν για να βγουν τα νούμερα, πρέπει να πάρεις το 75% του εισοδήματος ενός ενεργού επαγγελματία την μια χρονιά, πράγμα που θα τον οδηγήσει την επόμενη χρονιά στο κλείσιμο, είναι σαφές ότι το «σχέδιο» αυτό υπολογίζει ως εισπραχθησόμενα ποσά που δεν πρόκειται ποτέ να εισπραχθούν. Σημειώνεται ότι σήμερα το ποσό εισπραξιμότητας των εισφορών των δικηγόρων είναι περίπου στο 50% (πληρώνει 1 στους 2), για να γίνει αντιληπτό ότι με την μικρότερη ή μεγαλύτερη αύξηση των εισφορών αυτών, το ποσοστό εισπραξιμότητας θα πέσει περισσότερο και δεν θα ανέβει.

Κλείνοντας αξίζει να επαναλάβουμε ότι το προσχέδιο Κατρούγκαλου (που αποτελεί σχέδιο αμιγώς της ελληνικής κυβέρνησης και καμίας Τρόικα, όπως η ίδια η κυβέρνηση αρέσκεται να επαναλαμβάνει) δεν αποτελεί ούτε σχέδιο, ούτε λύνει το ασφαλιστικό πρόβλημα. Αυτό το σχέδιο που δημοσιοποιήθηκε στις αρχές Ιανουαρίου εξυπηρετεί απλώς την κοντόθωρη και διχαστική στρατηγική της κυβέρνησης που νομίζει ότι μπορεί να επιβιώνει πολιτικά μόνο μέσα από την δημιουργία εχθρών, αδιαφορώντας για τα οικονομικά και πρακτικά αποτελέσματα της πολιτικής της. Το αισιόδοξο είναι ότι ποτέ και κανένας δεν κατάφερε να μακροημερεύσει με μια τέτοια στρατηγική.

Άρθρο μου στην εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ της Λάρισας της 10.3.2016

http://www.eleftheria.gr/%CE%B1%CF%80%CF%8C%CF%88%CE%B5%CE%B9%CF%82/%CE%AC%CF%81%CE%B8%CF%81%CE%B1/item/106420-%CE%B4%CE%B9%CE%BA%CE%B7%CE%B3%CF%8C%CF%81%CE%BF%CE%B9-%CE%B3%CE%B9%CE%B1%CF%84%CE%AF-%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%B4%CF%81%CE%BF%CF%8D%CE%BC%CE%B5-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%BF-%CE%B1%CF%83%CF%86%CE%B1%CE%BB%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C.html