Μωραίνει Κύριος...

Εδώ και αρκετό καιρό εκτιμούσα ότι αμέσως μετά τις γιορτές ο ΣΥΡΙΖΑ θα προχωρούσε σε πρόωρες εκλογές στήνοντας κάποιο πανηγυράκι διαφωνιών/αποχώρησης με τον Καμμένο. Οι λόγοι πολλοί: 

(α) Έχει υποσχεθεί πολλά (άρα έχει δημιουργήσει προσδοκίες σε όσους ήταν πρόθυμοι να αποκτήσουν) χωρίς να έχει χρειαστεί να εφαρμόσει ακόμη τίποτε, ενώ είναι εντελώς αμφίβολο αν μπορεί να εφαρμόσει όσα τώρα υπόσχεται. 

(β) Με το όλο εγχώριο και διεθνές οικονομικό κλίμα να είναι εντελώς ασταθές μέχρι τον Οκτώβριο είναι πιθανό ένα "ατύχημα" να επιδεινώσει ακόμη περισσότερο το κλίμα για την κυβέρνηση. 

(γ) Τέλος, μέχρι την Προεδρική εκλογή στις αρχές του 2020 μεσολαβεί περίπου 1 έτος, χρόνος ικανός να έχει κάποια φθορά η επόμενη κυβέρνηση της ΝΔ, ώστε να έχει νόημα για εκείνον να επιχειρήσει - με μια επανάληψη των μεθοδεύσεων τύπου Δήμα 2014 -  η νέα κυβέρνηση να αποτελέσει μια «δεξιά παρένθεση» και την διεξαγωγή εκλογών με απλή αναλογική.

Οι σημερινές εξελίξεις θα μπορούσαν να αποτελούν το πρώτο στάδιο υλοποίησης της εκτίμησής μου αυτής. Ωστόσο, αυτό που ξεπέρασε κάθε φαντασία μου είναι πόσο σκορποχώρι είναι οι ΑΝΕΛ. 

Πάντως, η διεκδίκηση ψήφου εμπιστοσύνης ΠΡΙΝ από την ψηφοφορία κύρωσης της Συνθήκης των Πρεσπών – λαμβάνοντας υπ’ όψιν τις πιέσεις του διεθνούς παράγοντα και ιδίως την εντελώς πρόσφατη επίσκεψη Μέρκελ – δείχνει ότι ο Τσίπρας πιστεύει ότι έχει βρει τους αναγκαίους 151. Επειδή η υπερψήφιση της συμφωνίας των Πρεσπών φαίνεται ότι αποτελεί προσωπικό "στοίχημα" για τον ίδιο, αν αμφέβαλλε για την ψήφο εμπιστοσύνης, θα προέτασσε την ψηφοφορία για την Συνθήκη των Πρεσπών, στην οποία φαίνεται ότι - λόγω και της στάσης του "Ποταμιού" - έχει περισσότερες πιθανότητες επικράτησης. Και θα έκανε αμέσως μετά τις εκλογές (δια της μη εξασφάλισης ψήφου εμπιστοσύνης). Τώρα, αν θα τους βρει πράγματι τους 151, δεν θεωρώ ότι είναι εντελώς εξασφαλισμένο.

Προσωπικά εκτιμώ ότι όσο νωρίτερα γίνουν εκλογές και έχουμε μία νέα κυβέρνηση ΝΔ, τόσο καλύτερο θα είναι για την χώρα. Αλλά όσο πιο αργά γίνουν οι εκλογές και δη αν γίνουν στο τέλος της θητείας της παρούσας Βουλής, τόσο συμφερότερο θα είναι από κομματικής σκοπιάς για την ΝΔ: Αυξάνονται οι δυνατότητες της αυτοδυναμίας, αυξάνεται η φθορά της σε αποδρομή τελούσας κυβέρνησης, ενώ όσες εν ευρεία εννοία παροχές έχει ήδη εξαγγείλει η κυβέρνηση έχουν ήδη προεξοφληθεί από το εκλογικό σώμα.

Πίστευα ότι ο Τσίπρας – που είναι ακόμη ηλικιακά μικρός – θα είχε την "εξυπνάδα" να θυσιάσει λίγους μήνες κυβερνητικής θητείας για να βελτιώσει τους όρους του προσωπικού και κομματικού πολιτικού του μέλλοντος. Μάλλον διαψεύσθηκα. Προφανώς, μωραίνει Κύριος

Υ.Γ.: Όσο κι αν ξιφλουλκήσσουν στο εξής οι φίλοι ΣΥΡΙΖΑίοι κατά του "μιάσματος" Καμμένου, αυτό που έγραψε η ιστορία είναι ότι ο αδιανόητος κυβερνητικός εταίρος τους, Καμμένος έφυγε μόνος του και δεν τον έδιωξε ούτε ο Τσίπρας ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ